“Ik wil niet sterven als Chinees”

Het toenemende aantal Chinese investeringen in Europa en de invloed van het Chinese kapitalisme op de Europese economie vormen een bedreiging voor de vrijheid en de soevereiniteit van de Europeanen en hun sociaal-culturele model, meent de Italiaanse schrijver Antonio Scurati.

Gepubliceerd op 13 oktober 2011 om 14:45

Ik weet niet hoe u daar over denkt, maar ik ben geenszins van plan te sterven als Chinees. Toch is dat zeer waarschijnlijk, gezien de richting waarin de zaken zich ontwikkelen.

Half september, net op het moment waarop het zuiden van Europa op een ramp afstevende, tijdens het jaarlijkse congres van het World Economic Forum dat sinds 2007 gehouden wordt in China (is dat toeval?), en dat dit jaar de titel "New Champions 2011" meekreeg, kondigde premier Wen Jiabao aan dat zijn land steeds meer gaat investeren in het "oude" continent.

Komen de Chinezen ons redden of ons land bezetten?

Met een nogal angstaanjagend gevoel voor opportunisme deden er al dagenlang hardnekkige geruchten de ronde dat de Chinezen massaal Italiaans schatkistpapier zouden willen kopen. Deze geruchten werden nog versterkt toen de voorzitter van de China Investment Corp, een van de rijkste investeringsfondsen ter wereld, naar Rome reisde om daar over de aankoop van aanzienlijke delen van bedrijven te praten die van strategisch belang zijn voor de Italiaanse economie. Sindsdien gaat er geen dag voorbij zonder dat wij onszelf afvragen of de Chinezen ons komen redden of ons land bezetten.

Voor mij persoonlijk is die vraag nog verontrustender aangezien mijn laatste roman - La seconda mezzanotte ["De tweede middernacht"] - puur toevallig uitkwam op 14 september, de dag waarop de persagentschappen alarm sloegen na de aankondigingen van Wen Jiabao. In mijn boek beschrijf ik dat Italië in 2092 een satelliet van China is geworden na de volledige buitenlandse schuld aan China te hebben overgedragen en nadat Venetië na een verschrikkelijke overstroming werd opgekocht door een transnationaal bedrijf uit Beijing. De stad krijgt de status van Politiek Autonome Zone toegekend, waarna er een nieuwe bestemming voor wordt verzonnen: een attractiepark gericht op luxe en de tomeloze losbandigheid van de nieuwe oosterse rijken. Op die verontrustende vraag kan ik dus een net zo verontrustend antwoord geven.

Nieuwsbrief in het Nederlands

China zal teloorgang Europese beschaving versnellen

Afgezien van literair doemdenken lijkt het me klip en klaar dat de komst van een Chinese politiek-financiële soevereiniteit in ons werelddeel de teloorgang van de Europese beschaving zoals wij die kenden, en waarvan we droomden en hielden (al was het maar als ideaalbeeld), zal versnellen. Ik vrees dat het een ernstige bedreiging zal vormen voor de culturele fundamenten van de moderne westerse Europese beschaving: politieke soevereiniteit van het volk, vrijheid van denken en van meningsuiting, rechten voor arbeiders en burgers, autonomie voor iedereen, solidariteit tussen de individuen binnen een gemeenschap, respect voor personen, voedselveiligheid, respect voor het leven. Ja, ik ben daar allemaal bang voor, en niet alleen omdat ik nog het beeld voor ogen heb van die jonge man die op het Tiananmen-plein in zijn eentje de confrontatie met een tank aanging, slechts gewapend met twee boodschappentasjes (laten we niet vergeten dat die jonge man ook Chinees was), of omdat ik een beschavingsconflict voorzie tussen Europa en China, maar omdat ik bang ben voor het in het honderd lopen van een financieel kapitalisme waarvan de soevereine Chinese middelen nu nog het speerpunt vormen. Het Chinese kapitalisme is ontwikkeld voor het financieren van werk en bedrijven maar zorgt ook voor hun ondergang.

Als de politiek er in de nabije toekomst niet in slaagt het tij te keren dat van soevereiniteit naar obsceniteit heeft geleid, dan zal inderdaad het risico ontstaan dat er binnen onafzienbare tijd een gigantisch conflict losbarst tussen de speculatieve belangen van staatloze financiële instellingen - of die nu Chinees, Amerikaans of Italiaans zijn, doet er weinig toe - en de behoeften, de legitieme verwachtingen en de hoop die wij allemaal hebben.

Vanuit China bezien

Italië zal eindigen als Sparta

De gedachten die Scurati vrees inboezemen, lijken ook in China te leven: “De Zuid-Europese landen zitten tot over hun oren in de schulden maar wat voor hen vooral relevant zal zijn, is niet zozeer de crisis, maar commerciële onderhandelingen die gaande zijn. [...] Griekenland en Italië, die vroeger de Middellandse Zee domineerden, zullen uiteindelijk gered worden door hordes Aziatische touristen. Net als Sparta eigenlijk”, schrijftAsia Times.

Deze nieuwssite in Hong Kong vergelijkt Sparta, “de eerste wereldmacht die te maken had met een demografische zelfmoord, maar ook de eerste voormalige macht die overleeft dankzij themaparken” met Griekenland en Italië: “De laatsten der Spartanen gingen gewoon door met het oliën van hun haar, het dragen van tunieken, hun fluitspel en hun opstelling in falanx, enkel om de Romeinse bezoekers te behagen. Als Sparta 500 jaar na het verdwijnen van hun politiek model kon voortbestaan dankzij toeristen uit Italië, dan zal Italië gemakkelijk nog een eeuw of twee voortkunnen dankzij de Chineze bezoekers. Net als de Spartanen zullen de Italianen pizza’s gaan bakken, glasblazen en Italiaanse wijn bottelen om hordes Aziaten te plezieren. Als de omstandigheden gunstig zijn, zullen de Aziatische toeristen binnen een paar jaar in aantal verdubbelen, waardoor Italië zijn buitenlandse schuld zal kunnen verlagen. Maar er zit wel een addertje onder het gras: China zal uiteindelijk een groot deel van het land in zijn bezit moeten hebben”.

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp