Kies een taal
Eén ding staat vast: Griekenland moet in de eurozone blijven. Ieder ander scenario zou een ramp zijn. Dat sommigen de problemen van de huidige samenleving vergelijken met de problemen van een ongecontroleerd faillissement, moet worden toegeschreven aan de oppervlakkigheid van de politiek. Een serieus beleid zou een beleid zijn waarbij, los van partijpolitieke keuzes, ook rekening zou kunnen worden gehouden met nuances. ´Tweedeling´ is een slechte raadgever. In dat verband is “binnen of buiten” de eurozone niet de juiste vraag. Want het antwoord van iedere weldenkende burger daarop zou "binnen" zijn. De werkelijke vraag luidt echter: Is het nieuwe bezuinigingsplan dat ons door onze geldschieters wordt opgelegd, met al zijn goede en kwade kanten en los van de ontoelaatbare zwaarte ervan, in staat om ons uit de crisis te halen of is het de kortste weg naar een ongecontroleerd faillissement?
De "banden lek steken" om de auto sneller te doen rijden
Wat men in wezen van ons vraagt is een radicale binnenlandse devaluatie die, gezien de huidige staat van onze economie, meer negatieve dan positieve gevolgen zal hebben. Meer in het algemeen kunnen we stellen dat een economisch plan waarvoor geen sociaal draagvlak bestaat, in combinatie met een ongecontroleerd faillissement en de grote werkloosheid die onder de beroepsbevolking heerst, er niet in zal slagen de economie te stabiliseren of weer aan te zwengelen. En het zal zeker geen nieuw productiemodel opleveren dat gericht is op het buitenland. Met een onvoorstelbare lichtvaardigheid "worden de banden lek gestoken", waarbij men ons verzekert dat de auto op die manier in 2012 of 2013 sneller zal rijden. Wat nog erger is, is dat als je degenen die het land in deze impasse hebben geleid, hier op wijst, hun antwoord luidt: “Kom dan maar met een alternatieve oplossing", alsof hún oplossing levensvatbaar en serieus was.
De Duitsers zijn te ver gegaan
Ik ben heel bang dat er, in het licht van de discussies met de andere lidstaten, geen oplossing is. De verantwoordelijkheid van het heersende politieke systeem is gigantisch. Zelfs nu, terwijl er al twee jaren zijn verstreken, bestaat er nog altijd geen realistisch crisisherstelplan dat op steun van de hele politiek zou kunnen rekenen. De trojka levert het ons kant-en-klaar aan en wij, wij onderhandelen voor niets… Aan de andere kant is er de verantwoordelijkheid van Europa. De Duitsers zijn te ver gegaan. Zij hebben een dusdanig plan opgesteld dat noch door Griekenland, noch door enig ander Europees land te dragen is. Nog even en Duitsland zit zelf in de problemen! Wat ons betreft, wij moeten het allemaal maar zien te doorstaan. Het is onvermijdelijk dat er aanpassingen worden doorgevoerd in “het reddingsplan voor Griekenland”, met nieuwe ingrepen in de schuld, de lening [van de EU en het IMF] en de strijd tegen de recessie…
Eurozone
Laat Griekenland en Portugal maar failliet gaan
In zijn maandagse column trektWolfgang Münchau van de Financial Times fel van leer tegen de “onwetendheid en arrogantie” van de Europese beleidsmakers, net nu Europa “het vijfde jaar van een recessie” ingaat. Naar aanleiding van de aanname van het Griekse parlement van een pakket van € 3,3 miljard bezuinigingen in ruil voor een tweede reddingsplan ter waarde van 130 miljard euro, schrijft hij:
Er zal een periode van kalmte aantreden, maar na een paar maanden zal duidelijk worden dat de Griekse loon- en pensioenverlagingen de depressie alleen maar erger hebben gemaakt. De Europese beleidsmakers zullen er ook achter komen dat in zo’n troosteloze omgeving zelfs bijgestelde doelstellingen voor privatiseringen niet haalbaar zijn. In 2011 is het Griekse bbp met 6% gedaald en ook dit jaar zal het in eenzelfde tempo dalen. En spoedig zal een nieuwe haircut zich aandienen.
Sommigen zeggen dat het beter zou zijn om Griekenland te dwingen de eurozone nu meteen te verlaten, en om het geld te gebruiken om Portugal te redden. Ik ben het daar niet mee eens. Ik denk persoonlijk dat het het beste zou zijn om de troosteloze situatie van beide landen onder ogen te zien. Laat ze allebei failliet gaan binnen de monetaire unie, en vervolgens een voldoende aangevuld reddingsfonds aanwenden om ze te helpen er bovenop te krabbelen en tegelijkertijd de andere landen tegen besmetting te beschermen […] Dit zal heel veel geld gaan kosten. Maar nog twee jaar de realiteit niet onder ogen zien, zal ons ruïneren.
