Een nieuwe start met dezelfde oude politici?

Hardwerkende mannen en vrouwen met families, die keurig hun belastingen betalen, hebben hun plicht vervuld. Het grootste deel van hen heeft bij de verkiezingen van gisteren hun persoonlijke mening en eventuele bedenkingen terzijde geschoven en voor de conservatieve Nationale Democratie gestemd. Anderen hebben PASOK gesteund als verantwoordelijke coalitiepartner of voor Fotis Kouvelis van Democratisch Links gekozen.

Nu is het uiteraard tijd dat de politici van het land de uitdaging opnemen, en dat zal niet makkelijk zijn. Griekse politici, onder wie Alexis Tsipras, de leider van Syriza - die zich tegen het Europese steunpakket heeft uitgesproken - moeten iedere verwachting overtreffen en het land behoeden voor de grote gevaren die nog in het verschiet liggen.

Allemaal in hetzelfde schuitje

Niemand kan beweren onwetend te zijn van het feit dat het land zich in een vreselijke toestand bevindt. Niemand kan het zich veroorloven onverantwoordelijk te zijn, louter omdat het electoraat hem of haar tot de oppositie heeft veroordeeld. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje.

Antonis Samaras, de leider van Nieuwe Democratie, heeft een zware strijd gevoerd en gewonnen, ondanks alle problemen. Hij is zich er terdege van bewust dat gisteren duizenden mensen op zijn partij hebben gestemd, die de conservatieven alleen maar wilden steunen omdat ze wilden voorkomen dat Griekenland uit de euro zou worden gezet of dat extremistische politieke krachten zouden zegevieren.

Samaras moet de meest gekwalificeerde mensen uit alle sectoren rekruteren en zich niet uitsluitend verlaten op de leden van de oude politieke garde, die zich allemaal haastten zich achter hem op te stellen toen er foto's moesten worden gemaakt in het Griekse parlement.

Een beetje tijd gewonnen

De manoeuvreerruimte van de komende regering zal uitermate beperkt zijn, omdat alles in het rood staat, het publiek diep verdeeld is en onze partners snel hun geduld verliezen.

Kunnen we succes boeken? Natuurlijk kunnen we dat. We hebben in het verleden dikwijls aangetoond dat we op het allerlaatste moment voor kleine wondertjes kunnen zorgen. Toch zullen we de verdraagzaamheid en de steun van onze Europese partners en internationale crediteuren nodig hebben, die weten wat er voor Griekenland en Europa op het spel staat.

Maar het belangrijkste is dat we een beetje tijd hebben gewonnen en een flinke hap lucht hebben kunnen nemen, en dat we onszelf niet buiten de eurozone hebben geplaatst. Laten we hopen dat wanneer onze pro-Europese leiders in het presidentiële paleis gaan onderhandelen, het ze zal lukken hun beperkingen te boven te komen en onze verwachtingen te overtreffen. Het zou fijn zijn als ze ons nu eens op een plezierige verrassing trakteren.

Bezien vanuit Griekenland

Een verscheurd land

“Een regering, nu”, kopt Ta Nea op zijn voorpagina. Het ziet er echter naar uit dat de onderhandelingen over de formatie van een regering moeizaam worden. Antonis Samaras heeft alle partijen opgeroepen om samen met zijn Nieuwe Democratie een “regering van nationale redding” te vormen, maar Syriza heeft deze mogelijkheid uitgesloten en PASOK is terughoudend om dit zonder Syriza te doen.

Hoe het ook zij, "Griekenland wordt door deze verkiezingsuitslag in tweeën gescheurd”, constateert de krant. “En een verscheurd land is een veroordeeld land, ongeacht welke partij de overhand heeft.” Deze nieuwe ‘nationale breuk’ doet zich voor op drie niveaus, die afwijken van de gebruikelijke scheidingslijnen tussen rechts en links, rijk en arm of gematigd en radicaal.

Het eerste niveau is politiek van aard. Met aan de ene kant Nieuwe Democratie, PASOK, Democratisch Links en kleine pro-Europese partijen. En aan de andere kant Syriza, de Onafhankelijke Grieken, Gouden Dageraad en kleine, niet in het parlement vertegenwoordigde partijen van extreemlinkse signatuur.

Het tweede niveau is Europa. Voor het eerst is Europa niet langer een verworvenheid. Het derde niveau is het machtssysteem, waarbij de staat door het volk ter discussie wordt gesteld.

“Er breekt een turbulente tijd voor ons aan", stelt Ta Nea dan ook.

Het positieve punt is dat het Griekse volk hierin een belangrijke rol speelt. Het negatieve punt is dat deze confrontaties nooit slechts één winnaar, maar vooral veel verliezers opleveren...