Nieuws Verenigd Koninkrijk
De nieuwe premier David Cameron (l.) en zijn vice-premier Nick Clegg voor 10 Downing Street in Londen op 12 mei 2010.

Twee premiers voor de prijs van één

Na dertien jaar zijn de Britse Conservatieven weer aan de macht, aan het hoofd van een coalitie met de Liberaal Democraten van Nick Clegg. Na bijna een week vol onzekerheid – geen van de partijen wist een meerderheid te behalen - is er sprake van gedeeltelijke opluchting in de Britse pers. Ondertussen vragen de kranten op het continent zich af hoe het staat met de toekomstige relatie van de traditioneel eurosceptische Tories met de EU.

Gepubliceerd op 12 mei 2010 om 15:26
De nieuwe premier David Cameron (l.) en zijn vice-premier Nick Clegg voor 10 Downing Street in Londen op 12 mei 2010.

DeFinancial Times verwelkomt omzichtig de komst van Tory-leider David Cameron op nr. 10 Downing Street. “Dit is het goede resultaat voor het land. De voorwaarden van een pact tussen de Tories en de Lib-Dems moet nauwkeurig worden bestudeerd. Maar het zorgt in elk geval voor de parlementaire stemmen die nodig zijn voor een stabiele regering. Het is te hopen dat de overeenkomst robuust genoeg en voldoende langdurig is zodat de regering de noodzakelijke moeilijke besluiten kan nemen.” Het Londense zakenblad is opgelucht dat, gezien de hachelijke staat van de publieke financiën van Groot-Brittannië met een crisis van de eurozone op de achtergrond, bijna een week zonder regering niet heeft geleid tot een financiële meltdown. “Maar de nieuwe regering moet haast maken om de financiële problemen van Groot-Brittannië aan te pakken. Het land heeft nog steeds een tekort op de begroting van 11,1 procent van het BNP. In 2010 is vijftien procent van de schulden van alle Europese staten Brits. Alleen Italië moet meer lenen.”

The Guardian, traditioneel pro-Labour, die voor de Lib-Dems was tijdens de verkiezingscampagne, beklaagt zich dat er een “venster van kansen voor centrum-links” is gesloten in de middag van 11 mei. “De Liberaal Democraten en Labour hadden een historische kans om een progressieve coalitie te vormen op een cruciaal moment. Labour lijkt zich tot het uiterste te hebben ingespannen om beleidscompromissen te sluiten. Uiteindelijk waren het de Liberaal Democraten die ‘nee’ zeiden en bij Cameron aanklopten...”

Er kan nu van alles gebeuren

Maar zal deze onwaarschijnlijke coalitie standhouden? In de Daily Telegraph voorspelt Simon Heffer dat de Con/Lib-alliantie onbevredigend en van korte duur zal zijn, vanwege de politieke ambivalentie van de partij van de nieuwe premier Nick Clegg. De prijs van formele of andere steun aan de Conservatieven zal echter zijn dat de Lib-Dems bij de volgende opiniepeilingen vrijwel van de kaart geveegd zullen worden. "Hun linkerflank zal ze dat nooit vergeven. Labour en de Groenen zouden de enigen zijn die ervan profiteren.”

Nieuwsbrief in het Nederlands

Geoffrey Wheatcroft in The Independent kijk wat wrang terug op verkiezingen die “het zuurste waren voor de Tories”, die “een paar maanden geleden nog reden hadden om te denken dat ze de verkiezingen konden winnen met een parlementaire meerderheid, in plaats van een meerderheid met onderhandelingen en koehandel.” Wheatcroft stelt dat de Britse kiezer argwaan koestert over de hoge Tory-achtergrond vol privileges van David Cameron - “het mooie landhuis in Berkshire, de aristocratische connecties, de rijke stockbrokervader die voorzitter van White’s was, de chicste Londense club: dat is wel een heel erg glanzende zilveren lepel.” Meer serieus voorziet hij problemen voor Cameron in een verouderende partij met hevig eurofobe resten: “Nu gaat Cameron naar Downing Street zonder duidelijk mandaat van het publiek en met een aantal machtige en verre van inactieve vijanden in de rangen. In het vreemde nieuwe landschap dat zich heeft gevormd kan er van alles gebeuren – zelfs het uiteindelijke uiteenvallen van de Tories, de oudste politieke partij van Europa.”

Nick Clegg heeft gedronken van de fontein van Brussel

Hoe de van oudsher eurosceptische Conservatieve partij over een coalitie met de Liberaal Democraten, “de meest pro-Europese van de Britse partijen”, moet onderhandelen verbaast de Gazeta Wyborcza. Het dagblad van Warschau voorspelt dat als Cameron thuis “enorme uitdagingen” het hoofd moet bieden, inclusief een gigantische nationale schuld van 88 procent van het BBP (zo’n £343.000.000.000), hij waarschijnlijk niet ten strijde trekt tegen de EU. Rzeczpospolita citeert een politicoloog aan Nottingham University, die beweert dat de verschillen ten aanzien van de EU “geen grote rol zullen spelen... Maar ze komen vroeg of laat weer boven.” Niet in het minst omdat de Tories in 2009 een nieuw parlementair blok in het Europees Parlement hebben gevormd met Polens aartsnationalistische, eurosceptische oppositiepartij (PiS).

Wat zijn nou precies de concessies die voormalig Europees parlementslid Nick Clegg, "die", zoals Il Sole 24 Oreschrijft “heeft gedronken van de fontein van Brussel” moet doen? Volgens het Italiaanse dagblad moet Clegg accepteren dat “er geen sprake is van de euro”. Het Spaanse dagblad Público wijst ook op het feit dat de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken William Hague “voorop loopt bij de hoop van de Tories van de EU de retrocessie te eisen van de macht aan lidstaten” op het gebied van justitie, werkgelegenheid en sociaal beleid.

Concluderend dat de nieuwe regering “tweekoppig” belooft te zijn, wordt dit euro-raadsel verder benadrukt door het SpaanseLa Vanguardia die erop wijst dat de Tories ook hebben beloofd dat “iedere toekomstige overdracht van macht aan Brussel onderwerp van een referendum zal zijn.” Het Belgische dagblad De Standaard slaat een luchtiger toon aan en tracht de vrees te sussen dat de jongste premier sinds tweehonderd jaar geen vermomde Margaret Thatcher is. De 43-jarige Cameron is “niet echt anti-Europees en hij is zelfs eco. Hij heeft bovendien de kleur van zijn partij van blauw in groen veranderd.“

Maar het laatste woord is aan Nicolas Sarkozy. Volgens Le Figaro, liet de Franse president de parlementsleden van zijn partij weten dat Cameron “het net zo zal doen als de anderen. Hij begint anti-Europees en eindigt pro-Europees. Dat is de regel.”

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp