Kies een taal
Vorige week protesteerden er circa duizend mensen voor de Duitse ambassade in Sofia. De demonstratie was een happening die in dezelfde vreedzame sfeer verliep als de dagelijkse protesten tegen de Bulgaarse regering tot aan de gewelddadige escalatie op de veertigste dag, in de nacht van 23 op 24 juli: als blijk van dank aan de Duitse ambassadeur speelden de demonstranten de val van de Berlijnse Muur van 1989 na. De Duitse ambassadeur had samen met zijn Franse collega een artikel in een van de grootste Bulgaarse kranten gepubliceerd, waarin beide diplomaten openlijk hun sympathie betuigden met de demonstranten die elke avond met duizenden tegelijk door Sofia trokken en de regering uitmaakten voor “maffia”.
Dit artikel is verwijderd op verzoek van de eigenaar van het auteursrecht.
Europese instellingen
Sancties om de grondrechten te verdedigen?
Stel dat de EU voorbereidingen treft voor het “stellen van een daad om Europese burgers ervan te overtuigen dat de EU per slot van rekening ergens toe dient, dat ze kan volharden in principes en kan optreden als de situatie dat vereist" vraagt dagblad Adevărul zich af.
Volgens de correspondent in Brussel van deze Roemeense krant is er in een document dat onlangs werd gestuurd naar de leden van de Commissie (intern orgaan van de Europese Commissie) geopperd dat de EU “naast de economische problemen veel vaker moet bespreken hoe lidstaten de regels van de rechtsstaat toepassen en de naleving van grondrechten waarborgen".
Het is volgens Adevărul dus mogelijk dat de EU voortaan alles op alles zet om “het mechanisme dat in artikel 7 van het Verdrag van Lissabon is vastgelegd op te starten in het geval van problemen met een lidstaat”, dat wil zeggen de lidstaat in kwestie bepaalde rechten die uit deze verdragen voortvloeien tijdelijk te ontzeggen.
Dit debat biedt “zeer interessante perspectieven voor komend najaar, als de meedogenloze strijd om de Europese verkiezingen van mei 2014 losbarst”, vervolgt Adevărul:
Het antwoord op de vraag welke sancties er mogelijk zijn tussen een niet-nalevingsprocedure en artikel 7 is niet alleen een spectaculaire politieke bom […]. Het is bovendien een krachtig signaal waardoor de Europese instellingen aan geloofwaardigheid kunnen winnen. Het gaat er immers om de levensvatbaarheid van het Europese project te bewijzen.
