Geert Wilders luistert naar het vonnis van de rechtbank in Amsterdam, 23 juni.

Wilders, een moderne versie van Voltaire

Is de tijd aangebroken dat de islam openlijk bekritiseerd kan worden nu het multiculturalisme in veel Europese landen wordt beschouwd als ‘mislukt’? Met de vrijspraak van Geert Wilders heeft de rechtbank in Amsterdam in ieder geval een Europese trend doorbroken, stelt Thierry Baudet in Trouw.

Gepubliceerd op 27 juni 2011 om 14:08
Geert Wilders luistert naar het vonnis van de rechtbank in Amsterdam, 23 juni.

Met de vrijspraak van Wilders heeft de Nederlandse rechter een Europese trend doorbroken. In weerwil van een jarenlange intolerantie ten aanzien van islamkritiek, heeft Nederland zijn traditie een vrijplaats te zijn voor het open debat, eer aangedaan. Want in alle Westeuropese landen werden critici van de islam de afgelopen jaren juist veroordeeld voor het uitdragen van hun standpunt.

Begin mei werd in Denemarken bijvoorbeeld de partijideoloog van de Deense Volkspartij Lars Hedegaard in hoger beroep veroordeeld wegens zijn opmerking dat 'meisjes in moslimfamilies worden verkracht door hun ooms, hun neven, of hun vader' en: "Als een moslimman een vrouw verkracht, is het zijn recht om dat te doen (...). Het zit in hun cultuur." De oprichter van deze partij, Jesper Langballe, werd een paar maanden daarvóór eveneens veroordeeld toen hij opkwam voor Hedegaard.

Op 15 februari werd in Wenen de islamkritische Elisabeth Sabaditsch-Wolff veroordeeld omdat zij de stichter van de islam, Mohammed, een 'pedofiel' had genoemd. Diens huwelijk met de destijds 9-jarige Aisha mocht volgens de Oostenrijkse rechter geen 'pedofilie' worden genoemd, omdat dat 'denigrerend' zou zijn voor de 'religieuze leerstellingen' van de islam, nu het huwelijk immers voortduurde, ook nadat Aisha de leeftijd van 18 jaren had bereikt.

Islamkritiek is onverenigbaar met het multiculturalisme

Er zijn vergelijkbare veroordelingen van islamcritici geweest in Frankrijk, België en Engeland. Jean-Marie Le Pen werd het verboden te zeggen: "Op de dag dat Frankrijk niet 5 miljoen, maar 25 miljoen moslims telt, zullen de moslims de baas zijn. De Fransen zullen zich klein maken om zich te verbergen en niet op de stoep, maar met neergeslagen blik op straat gaan lopen." Anthony Norwood mocht in Engeland niet langer een poster op zijn raam hangen met de tekst 'Islam out of Britain'.

Nieuwsbrief in het Nederlands

En de Belgische Daniel Feret werd voor tien jaar uitgesloten van het passief kiesrecht en moest een taakstraf verrichten in de integratiesector. Hij had opgeroepen tot 'repatriëring' van immigranten die volgens hem 'crimineel' waren, en tot het voorbehouden van sociale premies aan Belgen en 'Europeanen'. Bij deze veroordelingen meende het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg dat een 'legitiem doel' was gediend, en dat de inperking van de vrije meningsuiting hier 'noodzakelijk in een democratische samenleving' was.

Wonderlijk, want in geen van deze gevallen werd opgeroepen tot geweld. De uitspraken gingen volgens de nationale rechters over de schreef, omdat ze zouden aanzetten tot 'haat', of 'discriminatie' - begrippen die zeer oprekbaar zijn, en gemakkelijk kunnen worden aangewend om politiek onwelgevallige opvattingen uit te sluiten.

Dat islamkritiek lang onmogelijk werd gemaakt, komt omdat die kritiek onverenigbaar is met het multiculturalisme. Tegenwoordig hebben regeringsleiders als Cameron, Aznar, Sarkozy en Rutte echter allen de verrassende analyse van Angela Merkel uit 2010 onderschreven dat 'de multiculturele samenleving grandioos mislukt is'. Het multiculturalisme is verlaten, islamkritiek mag weer.

Welk Europees land volgt?

Door de vrijspraak van Geert Wilders afgelopen donderdag is Nederland het eerste land in West-Europa waar ook de rechterlijke macht expliciet consequenties heeft verbonden aan het loslaten van het multiculturalisme. De jaren waarin de politicus Hans Janmaat strafrechtelijk kon worden veroordeeld voor het willen 'afschaffen' van het multiculturalisme liggen definitief achter ons. Zo doet Nederland zijn naam eer aan als vrijplaats voor tolerantie ten aanzien van het woord.

De werken van talloze vroege religiecritici, van Spinoza tot Voltaire, konden lange tijd immers alleen in dit land worden uitgegeven, terwijl ze elders Europa verboden waren. De repressieve elite van destijds die deze kritiek strafrechtelijk wilde tegenhouden heeft het einde van de achttiende eeuw niet gehaald. Wat begon als poging tot kritisch debat escaleerde uiteindelijk tot de Franse Revolutie. Iets vergelijkbaars zou de Europese elites vandaag de dag weer boven het hoofd kunnen hangen.

Of multiculturalisme nu een goed of een slecht idee is, of de islam een politieke ideologie is of een vredelievend geloof, en of Mohammed nu een pedofiel was of niet: geen van deze opvattingen moet van bovenaf worden opgedrongen of verboden. Dat leidt slechts tot radicalisering. Alleen een open debat kan deze kwesties uitmaken, en met argumenten kunnen beledigde of benadeelde partijen ijveren om islamcritici van hun vermeende ongelijk te overtuigen.

Als Wilders afgelopen donderdag wél was veroordeeld - al was het maar op één enkele uitspraak - dan zou dat onvermijdelijk het gezag van de rechterlijke macht als geheel opnieuw hebben verzwakt. De jaren van nieuw juridisch steekspel die dat zou hebben ingeluid, zouden nog verdere politisering van de rechtszaal hebben opgeleverd. Het lijkt er dus op dat de rechter net op tijd is bijgedraaid. Na dit verstandige vonnis is de vraag nu: welk Europees land volgt?

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp