Kies een taal
Op 29 en 30 juni stemt het Griekse parlement over het bezuinigingsplan dat door het IMF en de EU is afgedwongen om het faillissement van het land te voorkomen. Een ongekend besluit in de geschiedenis van de Griekse democratie dat voor oplopende spanningen zorgt.
Kan het kleine Griekenland - dat met zijn bruto binnenlands product slechts een heel klein deel van het Europese bbp vertegenwoordigt - een ´alarmfase´ in Europa teweegbrengen en een bedreiging vormen voor het mondiale belang? Dat zou heel goed kunnen, als je afgaat op de verklaringen van de Europese politieke leiders en op de stortvloed aan artikelen en analyses van buitenlandse journalisten, die aandacht besteden aan de twee stemmingen die vandaag en morgen [op 29 en 30 juni, red.] in het Griekse parlement worden gehouden.
In ieder geval heerst er twee dagen lang grote onzekerheid, zowel voor Griekenland als voor de eurozone. Ook al lijkt het scenario dat de parlementsleden het bezuinigingsplan verwerpen, steeds minder waarschijnlijk te worden, dan nog moeten we niets uitsluiten.
Het is voor het eerst sinds de democratie in Griekenland hersteld werd [in juli 1974, red.], dat een dergelijke situatie zich voordoet. Het land is namelijk een zenuwinzinking nabij. Dat blijkt wel uit de druk waaraan de afgevaardigden blootstaan die zich over het bezuinigingsplan moeten uitspreken.
Het is duidelijk dat de regering met een onvoorziene crisis te maken heeft. Want zelfs als het bezuinigingsplan wordt aangenomen (hetgeen te danken zal zijn aan de stemmen van de oppositieleden, gezien de aarzelingen van sommige parlementsleden die deel uitmaken van de socialistische meerderheid), zal het machtsevenwicht van de regering ter discussie worden gesteld.
En dat realiseren de afgevaardigden van de PASOK-partij [de socialistische regeringspartij die in het Griekse parlement een meerderheid heeft van 155 van de 300 leden, red.] zich maar al te goed. Zij staan enerzijds onder druk van hun kiezers om de draconische maatregelen van het bezuinigingsplan af te wijzen en voelen anderzijds de plicht om de regering te steunen. Dat het machtsevenwicht wankel is, realiseert men zich ook binnen de regering, waar het overtuigingsoffensief van de nieuwe minister van Financiën, Evangelos Venizelos, vandaan kwam [om een meerderheid van het parlement achter het bezuinigingsplan te krijgen door een sociale dialoog in het vooruitzicht te stellen, red.].
Maar het Griekse probleem zorgt ook voor onrust in de Europese machtscentra. Alle ogen zijn gericht op het Syntagmaplein in Athene [waar de grootste demonstraties tegen het bezuinigingsplan plaatsvinden]. De verklaringen van Van Rompuy of Barroso, van Olli Rehn of Wolfgang Schäuble, waarin wordt gesteld dat ons land 'geen alternatief heeft' en dat 'er geen plan B is', kunnen een element van chantage bevatten. Maar ze kunnen ook de onzekerheid vergroten.
Aan de ene kant hebben we te maken met de categorische ontkenningen van de leiders van de Europese en financiële instellingen: 'er is geen plan B' voor Griekenland. En aan de andere kant ontstaan er initiatieven, zoals in Frankrijk en in Duitsland, waarvan we de details niet kennen en waarvan we niet kunnen voorspellen hoe de reactie van de markten zal zijn, waarvoor iedereen beducht is.
Het is tegen deze achtergrond van onzekerheid en terughoudendheid dat aan de Griekse parlementsleden zal worden gevraagd om simpelweg een ´ja´ of ´nee´ uit te spreken…
Update: Met 155 stemmen voor en 138 stemmen tegen heeft het Griekse parlement het bezuinigingsplan aangenomen.*
Commentaar
Brussel maakt geen grapjes
"De Europese Unie maakt geen grapjes en legt een dilemma van formaat op tafel: óf het nieuwe bezuinigingsplan wordt aangenomen, óf Griekenland gaat failliet. Een enorm gevaar", schrijft To Ethnos, de Griekse krant beschouwt de stemming als cruciaal.
"Maar de spanningen op straat houden aan en lopen verder op, en de Grieken zijn vastbesloten zich te verzetten tegen de onrechtvaardige maatregelen van het tweede bezuinigingsplan", kondigt To Ethnos aan.
