Turkije, de eeuwige verloofde

Gepubliceerd op 26 februari 2010 om 16:53

In het oosten hoef je niet hard te werken om alles te hebben. Met een beetje geduld komt alles vanzelf naar je toe”. Deze woorden van de schrijver Ahmet Hamdi Tanpinar (1901-1962) vatten heel goed de kern van de Turkse filosofie samen. Turkije is al sinds 1963 kandidaat maar moet regelmatig aan zijn 72 miljoen inwoners uitleggen waarom de poorten van het oude Europa niet opengaan.

Een groep Europese journalisten die onlangs in Turkije was uitgenodigd voor een symposium over toerisme en milieuzorg hadden bij aankomst veel vooroordelen - het is een gesloten land, zelfs gevaarlijk, en te traditioneel - maar ontdekten dat het eigenlijk niet nodig is dat het land tot Europa toetreedt, want Europa is er al volop aanwezig: in de gewoonten, op straat, in de meertaligheid van de inwoners, in de 2000 jaar oude ruïnes - Perg, Aspendos, Side - die meer Europese geschiedenis in zich dragen dan de salamanders en de geiten die er nu lopen doen vermoeden. In het gemak ook waarmee buschauffeurs de euro accepteren en wisselgeld teruggeven in Turkse ponden, een munteenheid die bijna net zo sterk is als de euro. Of in de daadwerkelijke zorg om het behoud van het milieu.

Waarom blijft Turkije een eeuwige kandidaat voor een huwelijk dat steeds wordt uitgesteld? Kijkt de EU te veel naar de tekortkomingen van Turkije? Of komt het doordat Turkije zich lastig opstelt? Het is een gedeelde schuld. Want de EU heeft geen enkele scrupule om de deur gesloten te houden, maar de Turken willen op hun beurt niet dat de EU zich te pretentieus opstelt: “Als Europa nu tegen ons zou zeggen dat we binnen mogen komen, dan weet ik nog niet zo zeker of we nog wel ja zouden zeggen”, beweert een Turkse journalist. Dat verklaart het ontbreken van de Europese vlag, terwijl die alomtegenwoordig is in Moldavië, dat ook aan de deur van de UE klopt, maar zonder de officiële kandidaatsstatus.

Volgens een recent opinieonderzoek wil nog slechts 40% van de Turken bij de EU horen, terwijl dit percentage drie jaar geleden nog 60% was. En veel jong gediplomeerden van het land denken dat de EU alleen maar de ondeugden van het kapitalistische westen met zich mee zou brengen: lichte zeden, alcohol, een losse levenswijze. Als je geliefde steeds op je tekortkomingen wijst, ben je inderdaad geneigd om te denken dat het gras elders net zo groen is. Behalve als een van de twee besluit om op een of andere manier de ander flink de waarheid te zeggen.

Nieuwsbrief in het Nederlands

Iulia Badea-Guéritée

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!