Kies een taal
“Groen licht voor grote coalitie”, kopt de Berliner Zeitung na het “ja-woord van de SPD-leden". Op 14 december heeft 76 procent van de leden van de Sociaal Democratische Partij zijn goedkeuring verleend aan regeringssamenwerking met (de conservatieve) CDU/CSU. Op 17 december “kan Angela Merkel zich voor de derde maal als bondskanselier laten beëdigen”, aldus het dagblad.
Sigmar Gabriel, die als de grote winnaar wordt beschouwd, wordt vicekanselier en komt aan het hoofd te staan van het nieuwe "superministerie" van Economische Zaken en Energie. De SPD-leider krijgt ”als belangrijkste taak de ambitieuze plannen voor de omschakeling naar duurzame energiebronnen verder gestalte te geven",schrijft de krant.
Maar “de grootste verrassing”, is volgens de Berliner Zeitung de benoeming van de vroegere minister van Werkgelegenheid Ursula von der Leyen (CDU) tot minister van Defensie: zij wordt in Duitsland de eerste vrouw op deze post. Als baken van stabiliteit blijft de christendemocraat Wolfgang Schäuble minister van Financiën. Dit besluit wordt toegejuicht door de Frankfurter Allgemeine Zeitung:
Merkel zou Merkel niet zijn, als zij zich voor haar derde ambtstermijn […] niet gewapend had. Opnieuw heeft zij Wolfgang Schäuble tot hoofdridder geslagen. Hij staat klaar om zijn zwaard te trekken, mocht de vrijgevige SPD proberen haar reputatie als weldoenster van de natie te bevestigen en iets te diep in de schatkist tasten.
Na de Energiewende is Europa het "grootste project van deze nieuwe regering", meent Der Spiegel. Maar het weekblad is niet helemaal overtuigd:
Wolfgang Schäuble, die in Brussel inmiddels de reputatie van nee-zegger heeft, blijft het ministerie van Financiën leiden. […] Het ongeïnspireerde hoofdstuk over Europa in het [coalitie]akkoord doet vermoeden dat de nieuwe regering haar vertrouwen op de Europese Centrale Bank stelt, onder het motto: de ECB zal wel voor een oplossing zorgen.
In dit verband merkt de Frankfurter Rundschau op dat de benoeming van Jörg Asmussen (SPD), voormalig directielid van de ECB, tot staatssecretaris van Werkgelegenheid niet slechts "een stap terug in zijn loopbaan" is, maar ook
een harde slag voor de positie van Duitsland binnen de ECB. Sinds jaar en dag probeert Merkel haar invloed bij de bank te vergroten. Maar de Bondsrepubliek heeft het met haar personeel daar niet goed getroffen. De president van de Duitse centrale bank, Alex Weber, die Merkel als toekomstige baas van de ECB had uitverkoren, bruuskeerde de bondskanselier en koos voor de grote Zwitserse particuliere bank UBS. […] En nu dus Asmussen.
