Duits plan voor budget-commissaris onder vuur

Duitsland stelt voor om de 130 miljard van het tweede pakket steunmaatregelen aan Griekenland onder supervisie van een Europese begrotingscommissaris in Athene te stellen, zo werd bekend aan de vooravond van de Europese Raad van 30 januari. Maar volgens de Europese pers wordt hiermee inbreuk gedaan op de soevereiniteit van het land.

Gepubliceerd op 30 januari 2012 om 15:02

"Vandaag zal er een donkere wolk boven de Europese Raad in Brussel hangen",stelt het Portugese dagblad Público. "De donkere wolk van een Duits voorstel dat erin voorziet dat de Griekse regering onder directe controle van een zogenaamde begrotingscommissaris met beslissingsbevoegdheden moet worden geplaatst". Maar dat zal een probleem vormen, meent het Portugese dagblad, want

Cover

Dat de financiële soevereiniteit wordt ingeperkt in geval van bijzondere omstandigheden, zoals in Portugal en Griekenland, is één ding. Maar dat de politieke soevereiniteit wordt afgedaan als een probleem van secundair belang, is iets anders.

*Le Monde***schrijft dat als het Duitse voorstel, dat door Financial Times is onthuld, tijdens de Europese Raad door de zevenentwintig lidstaten zou worden goedgekeurd, Griekenland**

Nieuwsbrief in het Nederlands

in zijn begroting ook toezeggingen zou moeten doen om “de inkomsten van de staat in de eerste plaats en met voorrang aan te wenden voor de schuldenlast", dat wil zeggen het terugbetalen van de rente over de afgesloten leningen. Deze afstand van soevereiniteit zou volgens het document uiteindelijk “volledig” moeten worden vastgelegd in de nationale wetgeving, “bij voorkeur via een amendement op de Grondwet.

In Athene wekt het voorstel woede op. “Nein, nein, nein”,kopt Ta Nea., Het Griekse dagblad is faliekant tegen het verlies van de soevereiniteit van het land, tegen het inleveren van de dertiende en veertiende maand en tegen het nieuwe minimumsalaris. Daarom roept het dagblad

Cover

de regering, de politieke partijen en de vakbonden op [om] één sterk onderhandelingsfront te vormen tegenover de schuldeisers en toezichthouders in het land. Om met één mond te spreken moeten wij allemaal onze persoonlijke strategieën, partijdoelstellingen, rivaliteiten tussen fracties en verkiezingsoverwegingen opzij schuiven. Niets van dat alles zou van waarde zijn als de strijd om de nationale redding uiteindelijk verloren zou zijn.

In het dagbladTo Ethnos trekt commentatorGeorges Delastik fel van leer tegen het Duitse voorstel dat

niet kan worden beschouwd als een voorstel dat van een bevriend land afkomstig is. Het document beveelt voorwaarden aan die een veroveraar oplegt aan een volk dat op de knieën is gedwongen. De Griekse bevolking moet dit dan ook zien als een vijandige aanval van een land dat de soevereiniteit van Griekenland om zeep wil helpen, net als de aanval van het nazi-Duitsland van Hitler in april 1941. […] Een Duitse nazileider zal besluiten om scholen en ziekenhuizen te sluiten en om de salarissen en pensioenen gedurende een of meerdere maanden niet meer uit te betalen. De verachtelijke Duitsers bereiden het kader voor om de Grieken te veroordelen tot een hongersnood in de letterlijke betekenis van het woord. […] Dit document laat de schaduwzijde van de eurozone en de EU in de eenentwintigste eeuw zien.

In ieder geval is dit voorstelvolgens de Frankfurter Allgemeine Zeitungeen binnenlandse afleidingsmanoeuvre”. Want geen enkele commissaris zal in staat zijn om de crisis op te lossen. De krant haalt het voorbeeld aan van Otto I, de eerste Beierse koning die Griekenland bestuurde van 1832 tot 1862, en meent dat

Cover

we erover zouden kunnen twisten of de Grieken onder Otto een economische opleving net als die van Beieren zouden hebben meegemaakt. Maar schuldenvrij zouden ze beslist niet zijn geweest, evenmin als Beieren vandaag de dag. Want hoe lang de steun ook zal blijven komen, zelfs als niet alle beloften stand houden, zal geen enkele commissaris uit Brussel of Berlijn in staat zijn om orde op zaken te stellen in Athene. We hoeven daarvoor maar naar de onevenwichtige verdeling in Duitsland te kijken. De stad Berlijn alleen al geeft de miljarden van Beieren uit, zonder dat de federale staat de Berlijners ertoe kan bewegen om hun ‘sexy’ bestaan van op de pof leven op welke wijze dan ook te veranderen. En dat zal zo blijven zolang degenen die nemen talrijker zijn dan degenen die geven. In de EU is het hetzelfde liedje. Alleen de idioot hoge rentepercentages van de markten of de geloofwaardige bedreiging van een afscheid van de euro kunnen een verandering afdwingen.

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp