Wybierz język
Belgijscy politycy od ponad dwustu dni bezskutecznie próbują stworzyć nowy rząd. W związku z tym narzucają się pewne pytania: Jak długo kraj jest w stanie funkcjonować bez władzy centralnej? Czy Bruksela poradzi sobie z polityczną próżnią na najwyższych stanowiskach w samym środku kryzysu finansowego i walutowego? A może z pomocą powinna przyjść monarchia?
[...] **Treść tego artykułu została usunięta na prośbę właściciela praw autorskich.**
Albert II
Najpotężniejszy monarcha Europy
Trzy i pół roku instytucjonalnego chaosu w Belgii uczyniło z Alberta II „jedynego króla w Europie, który ma realną władzę”, zauważa hiszpański El Mundo. Wobec trwającego już siedem miesięcy kryzysu gabinetowego belgijski król zwrócił się do p.o. premiera Yvesa Leterme o zmniejszenie planowanego na 2011 r. deficytu budżetowego. To „bezprecedensowe posunięcie” zbiegło się w czasie z rosnącą presją rynku wywołaną tym, że Belgia nie może sobie poradzić z wysokim długiem publicznym. Ale Albert II, w czym długotrwały kryzys polityczny odegrał niemałą rolę, już wcześniej „mediował pomiędzy partiami, powoływał gabinety przejściowe, udzielał instrukcji rządzącym i przekonywał przywódców, by kontynuowali rozmowy”. El Mundo wyjaśnia, że król „ma doświadczenie w rządzeniu bez rządu”, bowiem w 2007 r. między wyborami a zaprzysiężeniem Leterme'a na stanowisku premiera minęło całe dziewięć miesięcy, jednak tym razem „misje powierzane przez Alberta II są bardziej precyzyjne i bardziej polityczne”. Hiszpański dziennik konkluduje, iż powodem realnego wzmocnienia kompetencji belgijskiego monarchy jest „niezdolność Flamandów i francuskojęzycznych Walonów do osiągnięcia konsensusu i wynikający z tego polityczny paraliż kraju”.
