Wybierz język
„Wyborcy zobowiązują przeciwników do zawarcia koalicji”, tak to Het Financieele Dagblad podsumowuje wyniki głosowania 12 września, kiedy to konserwatywni liberałowie odchodzącego premiera Marka Ruttego i Partia Pracy Diederika Samsoma wyszli zwycięsko z odpowiednio 41 i 39 mandatami na 150, z których składa się Niższa Izba. Nawet jeśli zwycięstwo obu stron można uznać za „historyczne” i nawet jeśli mają większość, jest rzeczą prawdopodobną, że powstanie rządu wymagać będzie trzeciego koalicjanta, który – jak twierdzi dziennik finansowy – może odegrać rolę spoiwa.
Nigdy dotąd zwolennicy wolnego rynku z VVD i jego poskramiacze z PvdA (Partii Pracy) nie mogli stworzyć rządu większościowego bez trzeciej partii. Jednak to się dopiero okaże, czy Samsomowi i Ruttemu uda się spłodzić niebiesko-czerwoną koalicję. W kwestii zamieszkania, zatrudnienia i ubezpieczeń społecznych zajmują przeciwne stanowiska [...] Nie jest więc wykluczone, że zapytają jedną lub dwie inne partie, czy by nie naoliwiły trybów koalicyjnej maszyny.
Dziennik Trouw wyraża opinię, że wybory wyraźnie wskazały, iż Holendrzy preferują rząd centrowy. Głosowanie –
jasno wskazało kierunek, w którym kraj powinien podążyć. Według wyborców, przyszłość leży w Europie, a rozwiązania tego kryzysu należy szukać w politycznym centrum. PvdA i VVD są zobowiązane do utworzenia rządu, który dokona zmiany [...] Jest rzeczą oczywistą, że elektorat ma dość polaryzacji.
Martin Sommer, felietonista Volkskranta, nie podziela tego poglądu. Według niego, był to głos nie na rzecz centrum, wyrażał raczej sprzeciw, przede wszystkim zaś wyborcy, w sposób „strategiczny”, dali do zrozumienia, co sądzą na temat premiera:
Zarówno dla VVD i PvdA rezultat wyborów jest najprawdopodobniej rozczarowujący. Ważną motywacją do głosowania na Samsoma było to, że Rutte nie miał już prawa zostać premierem ze względu na przymierze z Wildersem [w poprzednim rządzie]. I odwrotnie, niechęć do Samsoma, często postrzeganego jako zbyt podekscytowanego lewicowca, była jednym z głównych powodów, aby oddać głos na Ruttego.
De Volkskrant zauważa również, że po wyroku niemieckiego Trybunału Konstytucyjnego w Karlsruhe w sprawie EMS, wynik głosowania jest w każdym razie drugą „dobrą wiadomością dla oblężonego euro”.
Nie doszło do budzącej postrach rebelii holenderskich wyborców wobec Europy. Wbrew nadziejom Wildersa, nie powiodła się jego próba przekształcenia wyborów w referendum w sprawie Europy.
